4000 k'tjes verder en aan het werk!!

Zooo, de laatste update was alweer een tijdje geleden dus ik dacht ik ga maar weer even aan de slag.
Allereerst wil ik natuurlijk nog benadrukken hoe jammer het is dat Wigger terug heeft moeten gaan naar Nederland (vooral voor hemzelf) maar gezien de situatie zat er helaas niets anders op. Hij is er gelukkig wel al 6 maanden geweest (en kan altijd nog terugkomen) en hij heeft nu natuurlijk veel belanrijkere dingen aan z'n hoofd dan een paar maandjes extra reizen in Australie. Ik wens de familie Heslinga heel veel sterkte de komende tijd!

Dan ga ik me nu maar bezighouden met mijn reizen van de afgelopen weken, want ik heb inmiddels alweer redelijk wat afgereisd.
Na afscheid te hebben genomen van Wigger besloot ik om maar nog een weekje te blijven in de Coffepalace (hostel) in Melbourne. De coffeepalace is 1 van de leukste hostels waar ik ben geweest (bij de terugkomst na Tasmanie voelde het ook voor het eerst hier echt als thuiskomen vreemd genoeg), dus ik had nog helemaal geen zin om direct weer door te reizen. Daarbij moest ik nog even uitzoeken hoe ik precies in Adelaide zou komen..
Ik zou eerst met een vriend uit Nieuw Zeeland naar Adelaide gaan, maar omdat hij al de great ocean road (supermooi gebied tussen Melbourne en Adelaide) had gezien (en ik dus niet), wilde hij gewoon direct naar Adelaide rijden (natuurlijk begrijpelijk). Daarbij wilde ik zowiezo iets langer nog in Melbourne blijven. Ik had nog een andere lift aangeboden gekregen door een stel Ieren en Canadezen, maar die wilde in 1 dag naar Adelaide rijden en ik wilde dus nog iets langer blijven..
Na dus nog een weekje te chillen in Melbourne (ik had trouwens een interessante kamer, 3 stelletjes die iedere avond onbeschaamd vol aan de bak gingen, waardoor ik iedere nacht voor het slapen gaan werd getrakteerd op 6 verschillende hijgende mensen...) werd het toch maar is tijd om een manier te vinden om naar Adelaide (en daarna Perth) te gaan. Ik had 2 andere Nederlanders ontmoet (Hans: gestoorde Rotterdammer en Rense: Helaas Amsterdammer en Ajax fan...) Die ook graag naar Adelaide en Perth wilde gaan. Dus wij met z'n nadenken hoe de beste (en goedkoopste) manier zou zijn om zo'n groot stuk te reizen (van Melbourne naar Perth is 4000km!!) en toen moest ik al snel terugdenken aan die geweldige deal die Wigger en ik hadden aan het begin van onze reis toen we van Alice springs naar Cairns gingen: de relocation car. Nou heilig zijn die dingen, na een paar telefoontjes was het ongelooflijk maar toch waar, we hadden weer een relocation car te pakken! Nog maar even een korte beschrijving van wat het precies inhoud: een verhuurbedrijf gebruikt ons in principe om een auto van de ene plek naar de andere te krijgen (in ons geval van Melbourne naar Perth) waardoor wij maar heel weinig geld hoeven te betalen. In dit geval kregen we letterlijk een gloednieuwe campervan (12 km stond op de teller en alle kookgereedschap, bestek etc zat nog in verpakking!) waar we 5 dollar per dag voor moesten betalen (normaal gesproken kost de campervan die wij hadden 160 dollar per dag!!) en daarbij kregen we ook nog 500 dollar voor benzine!! Enige nadeel was dat we maar 7 dagen hadden om van Melbourne naar Perth te rijden met een mogelijke uitbreiding van 2 extra dagen voor 75 dollar per dag (die we hadden genomen).. Dat werd dus doorrijden! (aangezien het geen 'Europa afstanden' zijn hier)
De laatste dag in Melbourne besloten we nog even te werken om onze reis te financieren. We moesten verhuizen, alle dozen van het ene huis naar het andere verplaatsen. Was opzich wel te doen alleen had ik al snel een zeer grote hekel aan onze baas, hij voelde zich net wat te goed voor het werk dat ie deed..

De dag erna vertrok ik dus eindelijk uit Melbourne. Op het laatste moment ging ook nog een Duits meisje, Carina, mee waardoor ons team compleet werd. Nog even een bijzonder feitje, Rense en ik zijn jonger dan 21 en Carina ging illegaal mee (we mochten officieel maar met 3 personen in de campervan), waardoor Hans de enige was die de 4000 km mocht rijden!!. Ons doel was om een groot deel van de beroemde great oceaan road te doen op dag 1, maar Melbourne uitrijden is lastiger dan je denkt! Na 2 keer de stad uit en weer in zijn gereden kwamen we na de eerse dag uit in Torquay (het surfmekka hier, maar helaas was daar dus geen tijd voor). De volgende dagen op weg naar Adelaide waren heel relaxed, we zijn dus de great ocean road afgecruised, oa de 12 apostles en london bridge gezien (beide indrukwekkend) en een paar mooie avonden gehad. We sliepen met z'n vieren in de campervan wat opzich al interessant was. Toen we de wagen net kregen, vonden we hem superrelaxed, koelkast, magnetron al het nodige gereedschap, dubbel en singlebed, gasfornuis etc, maar 's avonds werd ie al heel snel te klein voor ons vieren. Rense en ik lagen nog wel relaxed in het dubbelbed, maar Hans en Carina lagen boven ons samen in het singelbed, wat nogal krap was om het zacht uit te drukken (geen aanrader voor mensen met claustrofobie) waardoor ik iedere nacht weer een scheldende Hans boven me hoorde.
We wilde voor ons verblijf in Adelaide ook nog naar kangaroo island gaan (ligt onder Adelaide) maar dat ging toen we daar aankwamen toch niet door. Het bleek alles bij elkaar 480 dollar te gaan kosten terwijl we er maar een halve dag konden blijven... Net iets buiten ons budget dus.
Daarna dus naar Adelaide waar we heel relaxed voor 2 dagen bij de broers van de vriend van me zus (is het nog te volgen?) konden verblijven. Ze zijn beide studenten en het was wel heel vet om de broers van mijn toekomstige schoonbroer hier te ontmoeten! Ze hebben ons een park en een mooi uitzichtpunt over Adelaide laten zien en ons zelfs meegenomen naar een feestje de eerste avond dus was wel echt lache. Na de 2e avond natuurlijk even een kijkje te nemen in het casino (maar heel even geweest, was geen poker en na het crown casino in Melbourne ook niet heel indrukwekkend) moesten we alweer richting Perth rijden (was opzich wel jammer dat we zo snel doormoesten maar aan de andere kant hadden we al gehoord dat er in Adelaide in principe heel weinig te beleven viel en dat bleek waar te zijn). Van de negen dagen die we hadden voor de hele trip hadden we er nog maar 3 over, terwijl we nog 3000km moesten reizen! Dat lijkt misschien dom, maar we wisten al dat er tussen Adeliade en Perth helemaal niks te zien is, alleen maar rechte stukken (zelfs de langste rechte weg van au, 150 km zonder ook maar een kleine bocht!) dus we konden makkelijk doorrijden.
Na drie vermoeiende dagen rijden (letterlijk de hele dag in de auto zitten) kwamen we dan eindelijk aan in Perth (waar iedereen vanuit Melbourne heen ging). Trouwens nog even interessant om te vermelden: iedere ochtend speelde we een open pokerpotje om wie de beroemde 'dagknecht' zou worden. Dat hield in dat de verliezer die dag moest koken, afwassen, tanken als er getankt moest worden, dingen moest halen en kopen voor de anderen etc, kortom je was liever geen dagknecht. Ik was hem 2 keer, maar Rense ging ruim alleen aan kop met 3 keer.

maar goed, we kwamen dus na een hele vette trip aan in Perth en toen bleken alle hostels op 1 na helemaal vol te zitten. Wij dus naar dat hostel, en het werd snel duidelijk waarom die niet zoals de rest vol zat. Helemaal niets aan, waren dan ook vrijwel geen mensen en de mensen die er zaten waren niet echt boeiend. Zo zaten we bij een ouwe Australier (die op klaas vaak leek, zo noemde we hem dan ook) en een Indier van 40 ofzo die naar toiletblokjes stonk, op de kamer... Gelukkig was het ook heel slecht georganiseerd daar, het lukte ons om voor de eerste nacht te betalen om vervolgens nog 4 nachten extra daar gratis te verblijven. Helaas werden we op dag 5 wel gesnapt: de eigenaar kwam midden in de nacht binnen en wij hoorde hem zeggen dat wij hier helemaal niet hoorde te zijn en vervolgens kwam ie 's ochtends weer binnen (beide keren deden we alsof we sliepen) waarna we heel snel via de brandtrappen waren gevlucht.
Vervolgens kregen we toch 2 bedden in een ander hostel (terwijl we met z'n vieren waren, dus weer 2 illegaal..) maar helaas hadden we een ontzettende eikel op onze kamer die ons 's ochtends vroeg had verraden, waardoor Rense (Carina was al heel vroeg op een roadtrip gegaan) heel vroeg het hostel uit werd getrapt (gelukkig lag ik niet op de grond hehe). Een paar dagen later waren onze bedden ook al volgeboekt dus moesten we weer op zoek naar een nieuw hostel. Na veel zoeken en proberen (en tussendoor nog een nachtje illegaal bij het eerste hostel te slapen, we hadden de sleutel nog..) zijn we dan nu eindelijk terecht bij het chillste hostel hier: de old fire station (hadden we in Melbourne al veel over gehoord).

En dan nu het laatste (maar niet het minste) nieuws, ik ben sinds kort weer aan het werk!! Het was nodig ook, want ik had bijna geen geld meer! Rense, Hans en ik werken met z'n drien bij een bedrijf die containers schoonmaken (zie foto's), heel boeiend dus.. We zitten daar sloten op de containers te zetten, we maken ze van de buitenkant schoon, laden en lossen vrachtwagens maar 90 procent van de dag moeten we met van die kleine poepkrabbertjes etiketten van de containers af krabben.. Vrij geestdodend dus.. Maar op zich heb ik niks te klagen, het is fysiek totaal niet zwaar, we zitten de hele dag binnen (dus niet in de hitte) en werken daar wel met een grote groep, dus wel gezellig. We werken trouwens met vrij interessante figuren, de 1 mag het land niet uit, de ander is echt te dom voor woorden (ging een muur van 3 meter dweilen en deed daar letterlijk 3 uur over, snap niet waarom die niet allang is ontslagen..) enz. Zo kregen er eergister ook 2 tijdens het werk ruzie en gingen heel bijna vechten, zorgde ten minste wel voor wat opleving..

zo nu is het verhaal weer lang genoeg geworden, dus houd ik er maar weer mee op.

conclusie: hele vette trip gehad van Melbourne naar Perth en sinds kort aan het werk in Perth.

toekomst: ik blijf in totaal 3 weken werken hier en dan heb ik nog een maand om de westkust te doen en weer helemaal terug naar Cairns te gaan via Darwin (wat eigenlijk te kort is, maar goed het is niet anders)

Foto's komen morgen op de site!